ciek (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʨ̑ɛk], AS: [ćek], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) bieg cieczy, strumień płynącej cieczy
- (1.2) łow. noga ptaka z rodziny kuraków
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ciek cieki dopełniacz cieku cieków celownik ciekowi ciekom biernik ciek cieki narzędnik ciekiem ciekami miejscownik cieku ciekach wołacz cieku cieki - przykłady:
- (1.1) W naturze wyróżniamy cieki wodne podziemne i otwarte.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ciek wodny
- synonimy:
- (1.2) zgrzebło
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przeciek m, cieczka ż
- przym. ciekły
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.2) zwykle w liczbie mnogiej
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) course, path
- niemiecki: (1.1) Wasserlauf m; Fließgewässer n
- ukraiński: (1.1) течія ż
- źródła:
ciek (język minangkabau)
liczebnik główny
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.