zatapiać (język polski)

woda zatapia (1.2) pomieszczenie
wymowa:
IPA: [zaˈtapʲjäʨ̑], AS: [zatapʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.i  j 
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zatopić)

(1.1) umieszczać coś w cieczy, pozwalając aby zanurzyło się całkowicie
(1.2) wypełniać cieczą pomieszczenie

czasownik zwrotny zatapiać się (dk. zatopić się)

(2.1) zanurzać się zupełnie w cieczy
(2.2) pogrążać się w czym całkowicie; oddawać się bez reszty
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) topić
(2.1) topić się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zatapianie n, zatopienie n, zatapiacz m, zatapiaczka ż, zatapialnia ż, zatop m, topienie n, topielec m, topielica ż, zatapialność ż
czas. zatopić, topić, utopić, podtopić, podtapiać
przym. zatapialny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.