żeglowny (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) żegl. zdatny do żeglugi; taki, przez który można przepłynąć statkiem
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Rzeka tam się niesamowicie układa, jest inna, z pięknymi wyspami, brzegami. Wielu ludzi uważa, że Wisła powinna być żeglowna, że trzeba zupełnie zmieniać, dostosowywać do łodzi[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) żeglowny kanał / szlak • żeglowna cieśnina / rzeka
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. żeglarstwo n, żegluga ż, żeglarz m, żeglarka ż, żeglowanie n, żagiel m, żagielek m, żaglowiec m, żaglówka ż, pożeglowanie n, zażeglowanie n, przyżeglowanie n, odżeglowanie n, żeglowność ż, żaglica ż, żaglon m, żaglonowe nmos, ożaglowanie n, żaglowanie n
czas. żeglować ndk., pożeglować dk., zażeglować dk., przyżeglować dk., odżeglować dk., ożaglować dk., żaglować ndk.
przym. żeglarski, żeglugowy, żaglowy
przysł. żeglarsko, żaglowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Ula Rafa, Manko, 10/01/2009, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.