żeglowność (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʒɛɡˈlɔvnɔɕʨ̑], AS: [žeglovność]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mar. żegl. przydatność rzeki, jeziora itp. do ruchu statków
- (1.2) mar. żegl. cechy składające się na zdolność statku do żeglugi
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik żeglowność dopełniacz żeglowności celownik żeglowności biernik żeglowność narzędnik żeglownością miejscownik żeglowności wołacz żeglowności - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) spławność
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. żeglarstwo n, żagielek mrz, żegluga ż, żaglowiec m, żagiel, żeglowanie, żeglarz, żeglarka
- przym. żeglowny, żeglugowy
- czas. żeglować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) navigability
- esperanto: (1.1) navigebleco, navigeblo
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.