żegluga (język polski)
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mar. transport wodny
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) żegluga bałtycka/kabotażowa/krajowa/liniowa/mała/morska/nieregularna/portowa/powietrzna/przybrzeżna/regularna/śródlądowa/trampowa/wielka
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. żaglowiec mrz/mzw, żeglarz, żeglarka, żeglowność
- czas. żeglować
- przym. żeglarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ship transport
- bułgarski: (1.1) корабоплаване n
- niemiecki: (1.1) Schifffahrt ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.