żaglowiec (język polski)
żaglowiec (1.1)
żaglowiec (2.1)
- wymowa:
- IPA: [ʒaɡˈlɔvʲjɛʦ̑], AS: [žaglovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j ,
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (2.1) icht. pot. skalar; zob. też żaglowiec skalar w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik żaglowiec żaglowce dopełniacz żaglowca żaglowców celownik żaglowcowi żaglowcom biernik żaglowiec żaglowce narzędnik żaglowcem żaglowcami miejscownik żaglowcu żaglowcach wołacz żaglowcu żaglowce - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik żaglowiec żaglowce dopełniacz żaglowca żaglowców celownik żaglowcowi żaglowcom biernik żaglowca żaglowce narzędnik żaglowcem żaglowcami miejscownik żaglowcu żaglowcach wołacz żaglowcu żaglowce - przykłady:
- (1.1) Przez wiele wieków na oceanach dominowały żaglowce.
- (2.1) W moim akwarium mam dwa żaglowce i sześć neonówek.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. żagiel m, żeglarstwo n, żeglarz m, żeglowność ż, żeglarka ż, żeglowanie n, żegluga ż
- zdrobn. żaglówka ż
- czas. żeglować ndk., pożeglować dk., odżeglować dk.
- przym. żaglowcowy, żaglówkowy, żaglowy, żeglowny, żeglugowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. żagiel + -owiec
- (2.1) od (1.1)
- uwagi:
- Forma dopełniacza liczby mnogiej „żaglowcy” jest błędna. Poprawna jest wyłącznie forma „żaglowców”[1].
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) sailing ship, tall ship; (2.1) angelfish
- baskijski: (1.1) belaontzi
- bułgarski: (1.1) ветроходен кораб m, ветроход m, платноход m
- esperanto: (1.1) velŝipo
- francuski: (1.1) voilier m
- hiszpański: (1.1) velero m
- niemiecki: (1.1) Segelschiff n
- nowogrecki: (1.1) ιστιοφόρο n
- portugalski: (1.1) veleiro m
- rosyjski: (1.1) парусник m, парусное судно n
- szwedzki: (1.1) segelfartyg n
- ukraiński: (1.1) вітрильник m
- węgierski: (1.1) vitorláshajó
- źródła:
- ↑ Hasło „żaglowiec” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 1520.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.