-owiec (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈɔvʲjɛʦ̑], AS: [ovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.i  j 
znaczenia:

przyrostek

(1.1) …dodawany do rzeczowników, używany do tworzenia rzeczowników rodzaju męskoosobowego oznaczających wykonawcę czynności związanej z rzeczownikiem lub posiadacza jakiejś cechy
(1.2) …dodawany do rzeczowników, używany do tworzenia rzeczowników rodzaju męskozwierzęcego oznaczających wykonawcę czynności związanej z rzeczownikiem lub posiadacza jakiejś cechy
(1.3) …dodawany do rzeczowników, używany do tworzenia rzeczowników rodzaju męskorzeczowego oznaczających wykonawcę czynności związanej z rzeczownikiem lub posiadacza jakiejś cechy
odmiana:
(1.1)
(1.2)
(1.3)
przykłady:
(1.1) dźwięk + -owiec = dźwiękowiec
(1.2) dach + -owiec = dachowiec
(1.3) bruk + -owiec = brukowiec
składnia:
kolokacje:
(1.1) dźwiękowiecbezstresowieclewicowiecugodowiecludowiecwdowiecłowiecideowiecpechowieczwiązkowiec
(1.2) dachowiecświerzbowiecnarodowiecjednokomórkowiecłuskowiec
(1.3) brukowiecbombowiecgrobowiecszybowiecfigowiecfrachtowiecdreszczowiec
synonimy:
(1.1) -arz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przyr. forma żeńska -owczyni
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz słowa kończące się na „-owiec”
tłumaczenia:
  • łaciński: (1.1) -tor
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.