ideowiec (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek działający z pobudek czysto ideowych, nie dla pieniędzy czy innych korzyści
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ideowiec ideowcy dopełniacz ideowca ideowców celownik ideowcowi ideowcom biernik ideowca ideowców narzędnik ideowcem ideowcami miejscownik ideowcu ideowcach wołacz ideowcu
ideowcze podn.ideowcy depr. M. i W. lm: (te) ideowce - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. idea ż, idealność ż, ideowość ż
- przym. ideowy, idealny, idealistyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. idea < gr. ἰδέα (idéa)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.