krajowy (język polski)

wymowa:
IPA: [kraˈjɔvɨ], AS: [krai ̯ovy]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z konkretnym krajem; uzyskany, wytworzony w tym kraju, dziejący się wewnątrz kraju
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) Armia Krajowadroga krajowa • izba krajowa • rada krajowa • rejestr krajowy • sejm krajowy
synonimy:
(1.1) ojczysty, ojczyźniany
antonimy:
(1.1) zagraniczny
hiperonimy:
(1.1) rodzimy
hiponimy:
(1.1) wewnętrzny
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kraj mrz, krajowiec mos, krajówka ż, krajowość ż, krajan mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kraj + -owy
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) national, domestic
  • arabski: (1.1) محلي, أهلي, داخلي
  • chiński standardowy: (1.1) (guó), 国家 (guójiā)
  • chorwacki: (1.1) zemaljski
  • czeski: (1.1) zemský
  • dolnołużycki: (1.1) krajny
  • esperanto: (1.1) enlanda
  • górnołużycki: (1.1) krajny
  • karpatorusiński: (1.1) земскый
  • niemiecki: (1.1) ländisch, w złożeniach Landes-, Land-, Länder-
  • rosyjski: (1.1) краевой
  • serbski: (1.1) земаљски
  • słowacki: (1.1) krajinský, zemský
  • słoweński: (1.1) deželen
  • ukraiński: (1.1) крайовий
  • węgierski: (1.1) országos
  • wilamowski: (1.1) łenderiś
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.