krajowiec (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba od zawsze mieszkający w danym kraju
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik krajowiec krajowcy dopełniacz krajowca krajowców celownik krajowcowi krajowcom biernik krajowca krajowców narzędnik krajowcem krajowcami miejscownik krajowcu krajowcach wołacz krajowcu, krajowcze krajowcy depr. M. i W. lm: (te) krajowce - przykłady:
- (1.1) Gdy Anglicy i Francuzi wyjechali, zostali już sami krajowcy.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kraj mrz, krajan mos, krajowość ż, krajówka ż
- przym. krajowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. kraj + -owiec
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.