trzeba (język polski)

wymowa:
​, IPA: [ˈṭʃɛba], AS: [ṭšeba], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.
​ ​
znaczenia:

czasownik niewłaściwy

(1.1) …tworzący wyrażenia, w których wykonanie czynności jest konieczne lub niezbędne; musieć w formie bezosobowej
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Trzeba kupić cukier, bo mamy go już bardzo mało.
składnia:
(1.1) trzeba + bezok.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) potrzeba, musieć, należy, powinno się, slang. trza
antonimy:
(1.1) nie trzeba
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. potrzeba ż, potrzebowanie n, zapotrzebowanie n
czas. potrzebować ndk.
przym. potrzebny
przysł. potrzebnie
związki frazeologiczne:
wysoki do nieba, a głupi jak trzeba • zawodu szewca trzeba się wyuczyć, a do wyższych stanowisk wystarczy sukienka duchowna • kto kupuje, czego mu nie trzeba, nie ma potem za co kupić chleba
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Tomasz Klimkowski, Dziedzictwo greckie w języku rumuńskim i arumuńskim, „Balcanica Posnaniensia. Acta et studia”, XIX, Poznań 2012, Wydawnictwo Instytutu Historii UAM, s. 23.

trzeba (język kaszubski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) trzeba
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.