falloir (język francuski)
czasownik
- (1.1) musieć w formie bezosobowej; trzeba, należy, jest konieczne
- (1.2) potrzebować, brakować
- odmiana:
- czasownik ułomny, posiada tylko formy bezosobowe: il faut, il fallait, il fallut, il a fallu, il faudra, qu'il faille, qu'il fallût
- przykłady:
- (1.1) Il faut que je parte demain. → Trzeba, abym jutro wyjechał.
- (1.1) Il faudrait s’en informer. → Należałoby się tego dowiedzieć.
- (1.2) Il lui fallait cent francs. → Brakowało mu stu franków.
- (1.2) Il n’est jamais satisfait, il ne sait ce qu’il lui faut. → (On) nigdy nie jest zadowolony, sam nie wie, czego mu potrzeba.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- (1.1) comme il faut
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Aneks:Język francuski - czasowniki nieregularne
- źródła:
- hasło falloir w Dictionnaire de L'Académie française, wydanie 8 (1932-5)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.