sto (język polski)
- wymowa:
- IPA: [stɔ], AS: [sto]
- znaczenia:
liczebnik główny
- (1.1) liczba naturalna, zapisywana jako 100 lub 10²; zob. też 100 (liczba) w Wikipedii
liczebnik nieokreślony
- (2.1) przen. bardzo dużo
- odmiana:
- (1.1, 2.1) [1]t. daw. dziś w licz. zbiorowych – odm. jak n III – lp Ms. ście, lm:
przypadek mos nmos mianownik stu (+ D.) sto (+ D.) dopełniacz stu celownik stu biernik stu (+ D.) sto (+ D.) narzędnik stu / rzad. stoma[2] miejscownik stu wołacz stu (+ D.) sto (+ D.) w złożeniach: stu- przypadek liczba mnoga mianownik sta dopełniacz set[2] celownik stu[2] biernik sta[2] narzędnik stami / sty[2] miejscownik stu[2] wołacz sta - przykłady:
- (1.1) Jak wiadomo, jeszcze sto lat temu przyzwoita pani nie wychodziła z domu bez rękawiczek.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) seta, setka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. seta ż, setka ż, setnik m, sotnia ż, stówa ż, stokrotka ż, stówka ż, stóweczka ż, setuchna ż
- przym. setny
- przysł. setnie
- tem. słow. sto-, stu-
- związki frazeologiczne:
- być sto lat za Murzynami • na sto dwa • na sto procent • raz na sto lat
- etymologia:
- prasł. *sъto < praindoeur. *ḱm̥tóm
- uwagi:
- (1.1) Pierwotnie wyraz sto był rzeczownikiem[3] rodzaju nijakiego[4].
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: 100
- źródła:
- ↑ Hasło „sto” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- 1 2 3 4 5 6 Hasło „sto” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Jan Miodek, Jest 500 milionów, 3 miliony korzystały, „Polski w Niemczech. Pismo Federalnego Związku Nauczycieli Języka Polskiego” nr 6/2018, s. 106.
- ↑ Zapytania i odpowiedzi, „Poradnik Językowy” nr 7/1901, s. 102.
sto (język chorwacki)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
liczebnik główny
sto (język czeski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
liczebnik główny
- (1.1) sto
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- licz. stý
- związki frazeologiczne:
- být sto let za opicemi
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Liczebniki
- źródła:
sto (język dolnołużycki)
- wymowa:
- znaczenia:
liczebnik główny
sto (język górnołużycki)
- wymowa:
- znaczenia:
liczebnik główny
sto (język kaszubski)
- wymowa:
- znaczenia:
liczebnik główny
- (1.1) sto, 100[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Kaszubski - Liczebniki
- źródła:
- ↑ Roman Drzeżdżon, Grzegorz J. Schramke, Słowniczek polsko-kaszubski, Region, Gdynia 2003-2012, ISBN 978-83-7591-191-6.
sto (język łaciński)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) stać
- odmiana:
- (1.1) sto, stare, steti, statum (koniugacja I)
- przykłady:
- (1.1) Magistram stare video. → Widzę, że nauczycielka stoi.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. praesto
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
sto (slovio)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- сто
- wymowa:
- znaczenia:
liczebnik główny
sto (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
liczebnik główny
- (1.1) sto
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- licz. stý
- związki frazeologiczne:
- byť sto rokov za opicami
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Liczebniki
- źródła:
sto (język słoweński)
- wymowa:
- znaczenia:
liczebnik główny
- (1.1) sto
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Słoweński - Liczebniki
- źródła:
sto (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
sto (język włoski)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik, forma fleksyjna
- (1.1) 1. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: stare
zaimek wskazujący przymiotny
- (2.1) zob. 'sto
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.