osiadać (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. osiąść)

(1.1) obierać sobie miejsce zamieszkania, siedzibę
(1.2) zbierać się na czym poprzez opadanie nań
(1.3) iść w dół pod własnym ciężarem
(1.4) zatrzymywać się na jakimś miejscu
odmiana:
(1.1-4) [1] koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.4) osiadać na mieliźnie
synonimy:
(1.1) osiedlać się, zamieszkiwać
(1.2) osadzać się, pokrywać, przykrywać
(1.3) zapadać się
(1.4) lądować, spoczywać, stawać, zatrzymywać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. osiadanie n, siad mrz
czas. siadać, osiąść dk.
przym. osiadły
wykrz. siad
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) settle; (1.2) settle; (1.4) ground, sit
  • francuski: (1.1) s'installer; (1.2) couvrir; (1.4) échouer
  • hiszpański: (1.1) establecerse; (1.2) cubrir
  • kaszubski: (1.1) òsadac, wcëgac, wnożëwac; (1.2) ustojewac; (1.3) usôdac
  • niemiecki: (1.1) sich ansiedeln, sich niederlassen; (1.2) bedecken, sich legen; (1.3) absinken
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „osiadać” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.