nań (język polski)

wymowa:

IPA: [nãɲ], AS: [nãń], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

poprzyimkowa forma zaimka trzecioosobowego

(1.1) książk. na niego

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Spojrzała nań z wyrzutem.

(1.1) Wtedy Rafał przyczołgał się do niego i runął nań z boku.^[1]

(1.1) Mścisław za mały kwadransik zjawi się śród oczekującego nań towarzystwa.^[2]

składnia:

kolokacje:

(1.1) spoglądać / zerkać nań

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. na + -ń

uwagi:

(1.1) zobacz też: bezeń • dlań • doń • nadeń • nań • odeń • oń • podeń • poń • przedeń • przezeń • uń • weń • zań • zeń

(1.1) odnosi się tylko i wyłącznie do rzeczowników rodzaju męskiego; zobacz też:  Porada „dlań” w: Poradnia językowa PWN.

tłumaczenia:

źródła: