settle (język angielski)
czasownik przechodni
- (1.1) rozstrzygać, rozsądzić (spór)
- (1.2) porządkować (sprawy)
- (1.3) zasiedlać
- (1.4) regulować (rachunek)
- (1.5) uspokajać (nerwy)
czasownik nieprzechodni
- (2.1) dochodzić do porozumienia
- (2.2) osiedlać się
- (2.3) układać się wygodnie, usadawiać się
- (2.4) uspokajać się
- (2.5) osiadać, osadzać się
- odmiana:
- (1-2) settle, settled, settled, settles, settling
- przykłady:
- (2.2) Prior to the arrival of Ferdinand Magellan, the Philippines was already settled by Austronesian peoples. → Przed przybyciem Ferdynanda Magellana, Filipiny były już zasiedlone przez ludy austronezyjskie.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. settlement, resettlement, settler, settlor, resettler
- przym. unsettled
- czas. settle down, settle for, settle in, settle on, settle up, resettler, resettle
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.