lądować (język polski)

paralotniarz ląduje (1.1)
sowa ląduje (1.1)
helikopter ląduje (1.2)
wymowa:
IPA: [lɔ̃nˈdɔvaʨ̑], AS: [lõndovać], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą 
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wylądować)

(1.1) osiadać na czymś z powietrza lub wody
(1.2) osadzać statek powietrzny na lądowisku
(1.3) wojsk. wysadzać desant
(1.4) przen. znaleźć się nagle w danej sytuacji
odmiana:
(1.1-3) koniugacja IV
przykłady:
(1.4) Władzia zawsze ląduje w jakichś tarapatach.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ląd m, lądowanie n, lądownik m, lądowisko n
czas. wylądować dk.
przym. lądowniczy, lądowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.