land (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gw. (Poznań) wieś, prowincja^[1]

(1.2) kraj związkowy

odmiana:

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	land	landy
dopełniacz	landu	landów
celownik	landowi	landom
biernik	land	landy
narzędnik	landem	landami
miejscownik	landzie	landach
wołacz	landzie	landy

przykłady:

(1.1) Jutro jade po pyrki do ciotki na land.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Land

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: wieś, prowincja

źródła:

land (język afrykanerski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kraj

odmiana:

przykłady:

(1.1) Pole is 'n land in Europa. → Polska to kraj w Europie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

land (język angielski)

wymowa:

enPR: lănd, IPA: /lænd/, SAMPA: /l{nd/

wymowa amerykańska

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ziemia, stały ląd

(1.2) kraj

(1.3) teren

czasownik

(2.1) lądować

odmiana:

(1) lp land; lm lands

(2) land, landed, landed, lands, landing

przykłady:

(1.2) Somewhere over the rainbow, way up high, there's a land that I heard of once in a lullaby.^[1] → Gdzieś ponad tęczą, hen wysoko, jest kraj, o którym słyszałam kiedyś w kołysance.

(1.3) I asked him if this land was his property. → Zapytałem go czy ten teren jest jego.

(2.1) The plane has landed. → Samolot wylądował.

składnia:

kolokacje:

dry land • Land-Rover

synonimy:

(1.1) onshore

(2.1) arrive, get, come

antonimy:

(1.1) offshore

(2.1) take off

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) rzecz. lander

(2.1) rzecz. landing

związki frazeologiczne:

live off the fat of the land → opływać w dostatki

etymologia:

średnioang. < st.ang. land, lond < pragerm. *landan < praindoeur. *lendʰ → kraj, wrzosowisko

uwagi:

źródła:

land (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈlanˀ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) kraj

(1.2) ląd

(1.3) wieś, tereny pozamiejskie

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) = lande → lądować

odmiana:

(1) et land, landet, lande, landerne

przykłady:

(1.1) Romanen har været en meget stor succes i mange lande. → (Ta) powieść była bardzo dużym sukcesem w wielu krajach.

(1.1) Madagaskar hører til de 100 fattigste lande i verden.^[1] → Madagaskar należy do 100 najbiedniejszych krajów świata.

(1.2) Båden befinder sig to kilometer fra land. → Łódź znajduje się dwa kilometry od lądu.

(1.3) Jeg tilbragte sommeren på landet. → Lato spędziłam na wsi.

składnia:

kolokacje:

(1.1) et EU land

synonimy:

(1.1) rige

antonimy:

(1.2) vand, hav

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. lande

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. land

uwagi:

źródła:

land (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) kraj

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. lando, landano, landestro, landido, landnomo, landnomado, alilando, alilandulo, alilandano, eksterlando, eksterlandano, internlando, fremdlando, limlando, nenieslando, samlandano, sojlolando, Greklando, Skotlando, Svislando, Novlando, eŭrolando, landlimo

przym. alilanda, eksterlanda, enlanda, tutlanda

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 2.

źródła:

land (język islandzki)

wymowa:

IPA: [land̥]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ziemia, obszar

(1.2) kraj, państwo

(1.3) ląd

odmiana:

(1.1-3) lp land, ~, ~i, ~s (~ið, ~ið, ~inu, ~sins); lm lönd, lönd, löndum, ~a (löndin, löndin, löndunum, ~anna)

przykłady:

(1.1) Samkvæmt arfsögnum Hebrea er Kanaanland hluti þess lands sem Guð gaf afkomendum Abrahams. → Według tradycji hebrajskiej Kanaan to część ziemi darowanej potomkom Abrahama przez Boga.

(1.2) Konungurinn stjórnaði landinu harðri hendi. → Król rządził krajem twardą ręką.

składnia:

kolokacje:

(1.2) föðurland

(1.3) landlægur

synonimy:

(1.1) þurrlendi

(1.2) ríki

antonimy:

(1.3) sjór, haf

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. útland

czas. lenda

związki frazeologiczne:

draga e-n að landi • láta e-ð lönd og leið

etymologia:

st.nord. land << pragerm. *lanđan << praindoeur. *lenđ-

por. ang. land, niem. Land, goc. 𐌻𐌰𐌽𐌳 (land), scs. ledina, czes. lada, pol. lęd/pol. lędo (=ugór, nieużytek)

uwagi:

(1.2) występuje w nazwach wielu państw świata, np.: Ísland, Frakkland, Rússland, Pólland, itp.

źródła:

land (język niderlandzki)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) kraj

odmiana:

przykłady:

(1.1) Polen is een land in Europa. → Polska to kraj w Europie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

land (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) kraj

(1.2) ląd

odmiana:

(1.1) et land, landet, land, landene lub et land, landet, land, landa

(1.2) nieodm.

przykłady:

(1.1) Polen er et land i Sentral-Europa. → Polska to kraj w centralnej Europie.

(1.2) Han var en gang sjømann, men nå jobber han på land. → Kiedyś był marynarzem, ale teraz pracuje na lądzie.

(1.2) Mannskapet gikk i land for å ta seg noe å drikke. → Załoga zeszła na ląd, żeby się czegoś napić.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: landet

źródła:

land (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) kraj

odmiana:

(1.1) eit land, landet, land, landa

przykłady:

(1.1) Polen er eit land i Sentral-Europa. → Polska to kraj w centralnej Europie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

land (język szwedzki)

wymowa:

[lan:d] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) kraj^[1]

odmiana:

(1.1) ett land, landet, länder, länderna

przykłady:

(1.1) Jag har varit i fyra länder. → Byłem w czterech krajach.

składnia:

kolokacje:

(1.1) på landet → na wsi • fosterland • hemland • industriland • landssorg

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

tem. słow. -länt

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: