twardy (język polski)

wymowa:
​, IPA: [ˈtfardɨ], AS: [tfardy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nie miękki, nieuginający się pod naciskiem
(1.2) o koniecznościach, warunkach itp. wymagający wyrzeczeń lub trudu
(1.3) o człowieku odporny, niepoddający się przeciwnościom i emocjom
(1.4) surowy, bezlitosny
(1.5) nieustępliwy, niedający się przekonać do zmiany zdania
odmiana:
(1.1-5)
lub[1]
przykłady:
(1.1) Diament jest najtwardszym z minerałów spotykanych w przyrodzie.
(1.2) Na odludziu poznawał twarde życie traperów.
(1.3) Jaś miał ciężkie dzieciństwo, ale był twardy, nigdy nie płakał ani nie rozczulał się nad sobą.
(1.4) Nowy szef wprowadził twardy regulamin i surowo go przestrzegał.
(1.5) Długo go przekonywałem do zmiany zdania, ale on był twardy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) twarda stal, twarda woda, twardy dysk, koń twardy w pysku
(1.2) twarde warunki życia, twardy los
(1.4) twarde prawo
(1.5) stawiać twarde warunki
synonimy:
(1.2) trudny, uciążliwy, ciężki, przykry
antonimy:
(1.1) miękki
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. twardość ż, twardziel m, stwardnienie n, zatwardzenie n
czas. twardnieć ndk., stwardnieć dk., utwardzać ndk., utwardzić dk.
przym. zatwardziały
przysł. twardo
związki frazeologiczne:
mieć twardą skórę • twarda sztuka • twardy orzech do zgryzienia • na twarde drzewo twardej potrzeba siekiery
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Hasło „miękki, twardy” w: Mirosław Bańko, Maria Krajewska, Słownik wyrazów kłopotliwych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994, ISBN 83-01-11472-X, s. 189.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.