trud (język polski)
- wymowa:
- IPA: [trut], AS: [trut], zjawiska fonetyczne: wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) ciężka praca, duży wysiłek
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik trud trudy dopełniacz trudu trudów celownik trudowi trudom biernik trud trudy narzędnik trudem trudami miejscownik trudzie trudach wołacz trudzie trudy - przykłady:
- (1.1) Postanowił nie żałować trudu i doprowadzić sprawę do końca.
- (1.1) Nie złamie wolnych żadna klęska, / Nie strwoży śmiałych żaden trud — / Pójdziemy razem do zwycięstwa, / Gdy ramię w ramię stanie lud[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) nie szczędzić trudu • zadać sobie trud • odpocząć po trudzie
- synonimy:
- (1.1) fatyga, wysiłek, znój
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. trudność ż
- czas. trudnić ndk., trudnić się ndk., utrudniać ndk., utrudnić dk.
- przym. trudny
- przysł. trudno
- wykrz. trudno
- związki frazeologiczne:
- z trudem • danaidowy trud
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) toil
- arabski: (1.1) جهد ,نزاع
- esperanto: (1.1) peno
- interlingua: (1.1) arduitate
- kazachski: (1.1) еңбек
- rosyjski: (1.1) труд
- wilamowski: (1.1) mi ż, mii ż
- włoski: (1.1) fatica ż, stento m
- źródła:
- ↑ Stanisław Ryszard Dobrowolski, Warszawskie dzieci
trud (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.