klęska (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈklɛ̃w̃ska], AS: [klẽũ̯ska], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) fatalna przegrana w bitwie
- (1.2) wielkie nieszczęście, niepowodzenie lub zniszczenie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik klęska klęski dopełniacz klęski klęsk[1] celownik klęsce klęskom biernik klęskę klęski narzędnik klęską klęskami miejscownik klęsce klęskach wołacz klęsko klęski - przykłady:
- (1.1) Klęska wojsk kościuszkowskich pod Maciejowicami była gwoździem do trumny wolnej Rzeczpospolitej i doprowadziła do ostatniego, trzeciego rozbioru Polski.
- (1.1) Bitwa zakończyła się klęską armii przeciwnika.
- (1.2) Nasze małżeństwo od początku było moją życiową klęską.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) klęska bezrobocia • klęska nieurodzaju • klęska żywiołowa • klęska powodzi • klęska pożaru • klęska losowa • klęska życiowa • widmo klęski
- (1.1-2) ponieść / zadać klęskę • doznać / prowadzić do klęski
- synonimy:
- (1.1-2) st.pol. klęsta[2]
- (1.1) przegrana, porażka, pogrom, niepowodzenie
- (1.2) katastrofa, kataklizm, plaga, tragedia, dramat, fiasko, nieszczęście
- antonimy:
- (1.1) wygrana, zwycięstwo, wiktoria
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. klęskowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *klęsъka
- uwagi:
- przy klęsce nie należy stosować czasownika odnieść, gdyż odnosi się on jedynie do efektów pozytywnych (odnieść zwycięstwo); dobrze: ponieść klęskę, źle: odnieść klęskę
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) defeat; (1.2) calamity, disaster, catastrophe, tragedy, drama, cataclysm
- arabski: (1.1) كسرة, هزم, أحبط, خيب
- białoruski: (1.2) паражэнне
- czeski: (1.1) debakl m
- esperanto: (1.1) malvenko
- francuski: (1.1) défaite ż; (1.2) désastre m, échec m
- hiszpański: (1.1) derrota ż; (1.2) calamidad ż, desastre m
- interlingua: (1.1) deroute, disfacta; (1.2) disastro
- jidysz: (1.2) חורבן m (churbn)
- łaciński: (1.2) malum n
- niemiecki: (1.1) Niederlage ż; (1.2) Katastrophe ż
- nowogrecki: (1.1) ήττα ż; (1.2) καταστροφή ż, συμφορά ż
- rosyjski: (1.1) поражение n
- szwedzki: (1.1) nederlag n
- włoski: (1.2) disastro m
- źródła:
- ↑ Hasło „klęska” w: Słownik języka polskiego, red. Mieczysław Szymczak, t. I, PWN, Warszawa 1982-3, ISBN 83-01-00281-6, s. 931.
- ↑
Hasło „klęska” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 359.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.