zakończyć (język polski)

wymowa:

IPA: [zaˈkɔ̃j̃n͇ʧ̑ɨʨ̑], AS: [zakõĩ ̯ṇčyć], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk. ​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. kończyć)

(1.1) aspekt dokonany od: kończyć

odmiana:

(1.1) koniugacja VIb

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		zakończyć
czas przyszły prosty		zakończę	zakończysz	zakończy	zakończymy	zakończycie	zakończą
czas przeszły	m	zakończyłem	zakończyłeś	zakończył	zakończyliśmy	zakończyliście	zakończyli
	ż	zakończyłam	zakończyłaś	zakończyła	zakończyłyśmy	zakończyłyście	zakończyły
	n	zakończyłom	zakończyłoś	zakończyło
tryb rozkazujący		niech zakończę	zakończ	niech zakończy	zakończmy	zakończcie	niech zakończą
pozostałe formy czas zaprzeszły m zakończyłem był zakończyłeś był zakończył był zakończyliśmy byli zakończyliście byli zakończyli byli ż zakończyłam była zakończyłaś była zakończyła była zakończyłyśmy były zakończyłyście były zakończyły były n zakończyłom było zakończyłoś było zakończyło było forma bezosobowa czasu przeszłego zakończono tryb przypuszczający m zakończyłbym, byłbym zakończył zakończyłbyś, byłbyś zakończył zakończyłby, byłby zakończył zakończylibyśmy, bylibyśmy zakończyli zakończylibyście, bylibyście zakończyli zakończyliby, byliby zakończyli ż zakończyłabym, byłabym zakończyła zakończyłabyś, byłabyś zakończyła zakończyłaby, byłaby zakończyła zakończyłybyśmy, byłybyśmy zakończyły zakończyłybyście, byłybyście zakończyły zakończyłyby, byłyby zakończyły n zakończyłobym, byłobym zakończyło zakończyłobyś, byłobyś zakończyło zakończyłoby, byłoby zakończyło imiesłów przymiotnikowy przeszły m zakończony, niezakończony zakończeni, niezakończeni ż zakończona, niezakończona zakończone, niezakończone n zakończone, niezakończone imiesłów przysłówkowy uprzedni zakończywszy rzeczownik odczasownikowy zakończenie, niezakończenie

przykłady:

(1.1) Tymi słowami zakończyłam dyskusję.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) rozpocząć

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. koniec m, zakończenie n, końcówka ż

czas. kończyć

przym. skończony, zakończony

ims. skończony

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: kończyć

• białoruski: (1.1) закончыць, скончыць, кончыць
• rosyjski: (1.1) закончить
• ukraiński: (1.1) закінчити
• wilamowski: (1.1) enda

źródła: