rozpocząć (język polski)

wymowa:
IPA: [rɔsˈpɔʧ̑ɔ̃ɲʨ̑], AS: [rospočõńć], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.asynch. ą 
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) aspekt dokonany od: rozpoczynać

czasownik zwrotny dokonany rozpocząć się (ndk. rozpoczynać się)

(2.1) aspekt dokonany od: rozpoczynać się
odmiana:
(1.1) koniugacja Xc
(2.1) koniugacja Xc
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) zakończyć
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. począć, rozpoczynać, napocząć
rzecz. rozpoczęcie n, poczęcie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: rozpoczynać
(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: rozpoczynać się
  • białoruski: (1.1) распача́ць; (2.1) распача́цца
  • polski język migowy:
  • rosyjski: (1.1) нача́ть; (2.1) нача́ться
  • ukraiński: (1.1) розпоча́ти; (2.1) розпоча́тися
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.