rozpoczęcie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌrɔspɔˈʧ̑ɛ̃ɲʨ̑ɛ], AS: [rospočẽńće], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od rozpocząć: zapoczątkowanie czegoś, nadanie czemuś początku
- (1.2) moment w którym coś się rozpoczyna
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik rozpoczęcie dopełniacz rozpoczęcia celownik rozpoczęciu biernik rozpoczęcie narzędnik rozpoczęciem miejscownik rozpoczęciu wołacz rozpoczęcie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) rozpoczęcie negocjacji / nowej ery / pertraktacji
- (1.2) rozpoczęcie dyskusji / roku szkolnego / obrad / prac
- synonimy:
- (1.1) zapoczątkowanie, inicjacja, zainicjowanie
- (1.2) początek, start, podn. inauguracja
- antonimy:
- (1.1) zakończenie, sfinalizowanie, nierozpoczęcie
- (1.2) koniec, zakończenie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rozpoczynanie n
- czas. począć dk., rozpoczynać ndk., rozpocząć dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) start, beginning, commencement, initialization
- esperanto: (1.2) komenco
- francuski: (1.2) commencement m
- hindi: (1.2) आरम्भ m
- hiszpański: (1.2) inicio m, comienzo m
- niderlandzki: (1.2) begin n, aanvang m, start m
- niemiecki: (1.1) Anfangen n, Beginnen n; (1.2) Anfang m, Beginn m
- sanskryt: (1.2) आरम्भ m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.