napocząć (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. napoczynać)

(1.1) zacząć jakiś temat
(1.2) zjeść część czegoś
(1.3) rzad. rozpocząć coś
odmiana:
(1.1-3) koniugacja Xc
przykłady:
(1.1) Nauczyciel od języka polskiego napoczął wczoraj temat o imiesłowach przymiotnikowych.
(1.2) W czasie kiedy mnie nie było, napocząłeś już to ciasto czy jeszcze nie?
(1.3) Dziś napocząłem czytać świetną książkę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) nadgryźć
(1.3) rozpocząć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. napoczęcie n
czas. napoczynać ndk., rozpocząć dk., rozpoczynać ndk., począć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.