odludzie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɔdˈluʥ̑ɛ], AS: [odluʒ́e], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) miejsce położone daleko od skupisk ludzkich
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik odludzie odludzia dopełniacz odludzia odludzi celownik odludziu odludziom biernik odludzie odludzia narzędnik odludziem odludziami miejscownik odludziu odludziach wołacz odludzie odludzia - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dom na odludziu
- synonimy:
- (1.1) pustkowie, dzicz, głusza, ustronie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. odludek m, ludzik mzw
- przym. odludny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) немарач ż
- rosyjski: (1.1) безлюдье n, глубинка ż, глухомань ż
- ukraiński: (1.1) безлюддя n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.