głusza (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɡwuʃa], AS: [gu̯uša]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) miejsce położone z daleka od ludzi, odludne
- (1.2) głucha cisza[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik głusza głusze dopełniacz głuszy głuszy / głusz[2] celownik głuszy głuszom biernik głuszę głusze narzędnik głuszą głuszami miejscownik głuszy głuszach wołacz głuszo głusze - przykłady:
- (1.1) Magda wyszła za leśniczego i teraz mieszka w jakiejś głuszy.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) odludzie, pustkowie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. głuchy mos, głuchość ż, głuchota ż, głuszec mzw
- przym. głuchy
- przysł. głucho
- czas. ogłuszyć
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) wilderness
- arabski: (1.1) برية ż
- rosyjski: (1.1) глухомань ż, глушь ż
- źródła:
- ↑
Hasło „głusza” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „głusza” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.