twardnieć (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. stwardnieć)

(1.1) stawać się twardym
odmiana:
(1.1) koniugacja III
przykłady:
(1.1) Nieliczne rzeczki napotykane u podnóża wzgórz wysychały coraz bardziej, trawa żółkła niemal w oczach, a ziemia twardniała i pękała z gorąca[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) krzepnąć, zastygać, wiązać
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. twardość ż, twardziel m, stwardnienie n, zatwardzenie n, twardnienie n, utwardzenie n, twardówka ż, twardzielek m
czas. stwardnieć dk., utwardzać ndk., utwardzić dk.
przym. twardy, zatwardziały, twardawy
przysł. twardo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) harden
  • bułgarski: (1.1) втвърдявам се
  • duński: (1.1) hærde, hærdne
  • norweski (bokmål): (1.1) herde, herdne
  • norweski (nynorsk): (1.1) herde, herda, herdne, herdna
źródła:
  1. Alfred Szklarski, Tomek w krainie kangurów, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.