stawać (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈstavaʨ̑], AS: [stavać]
- znaczenia:
czasownik niedokonany
- (1.1) unosić się w kierunku pionowym
- (1.2) przestawać działać
- (1.3) przest. wystarczać
- (1.4) pot. o penisie: przechodzić w stan erekcji
- (1.5) praw. stawiać się (np. w sądzie, na rozprawie)
czasownik zwrotny stawać się
- (2.1) przechodzić w inny stan, zmieniać się; zostawać kimś, czymś
- (2.2) tylko w dk.: wydarzyć się, mieć miejsce, nastąpić
- odmiana:
- przykłady:
- (1.4) Często mi (penis) staje, gdy widzę dziewczynę w krótkiej spódnicy.
- (2.1) Pawełek Kryński wkraczał zatem w okres, kiedy miłość i śmierć stają się nieodłącznymi przyjaciółkami mężczyzny[1].
- składnia:
- (1.4) stawać + C. (komuś)
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. stać, stać się, stanąć, postawić, przystanąć
- rzecz. stałość ż, stoisko n, stacja ż, stójkowy mos, stawanie n
- związki frazeologiczne:
- (1.1) język staje kołkiem • stawać na nogi • stawać na własne nogi • stawać na głowie • stawać okoniem / stawać sztorcem • stawać w szranki
- (1.3) u góry gronostaje, a u dołu nie staje • tak krawiec kraje, jak mu materii staje
- etymologia:
- uwagi:
- (1.4) zwykle z podmiotem domyślnym, a zawsze ze wskazaniem osoby doznającej wzwodu za pomocą rzeczownika lub zaimka w celowniku
- tłumaczenia:
- angielski: (2.1) become; (2.2) happen
- arabski: (2.2) حدث, جرى
- chiński standardowy: (2.1) 变 (biàn), 变成 (biànchéng), 成 (chéng), 成为 (chéngwéi); (2.2) 成 (chéng)
- duński: (1.1) stå op; (1.2) stoppe, holde op; (1.3) række; (1.4) blive stiv; (1.5) møde; (2.1) blive; (2.2) blive
- esperanto: (2.1) iĝi
- jidysz: (2.1) ווערן (wern)
- kataloński: (2.1) esdevenir
- łaciński: (1.1) fio, exsisto
- niemiecki: (1.1) aufrichten; (1.2) stehen bleiben; (1.3) ausreichen; (2.1) werden; (2.2) geschehen
- rosyjski: (1.2) останавливаться; (2.1) становиться; (2.2) случаться ndk., случиться dk.
- staroangielski: (2.1) becuman; (2.2) becuman
- szwedzki: (1.1) ställa sig, stå upp, resa sig; (1.2) stanna, avstanna; (2.1) bli, varda; (2.2) hända, ske, inträffa, bli av, bli till
- ukraiński: (1.2) ставати; (2.1) ставати; (2.2) статися
- włoski: (2.1) diventare; (2.2) diventare
- źródła:
- ↑ Andrzej Szczypiorski, Początek, 1986, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.