række (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈrägə]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) szereg, rząd

(1.2) przen. szereg (pewna liczba elementów)

(1.3) w klasyfikacji biologicznej typ

(1.4) w sklepie kolejka

czasownik

(2.1) podać, podawać

(2.2) sięgnąć, sięgać

(2.3) wystarczyć, wystarczać

odmiana:

(1) en række, rækken, rækker, rækkerne

(2) at række, rækker, rakte, rakt

przykłady:

(1.1) Soldaterne måtte stå på række. → Żołnierze musieli stać w szeregu.

(1.2) Kinesisk undervises nu som andet sprog på en række skoler. → Chiński jako język obcy nauczany jest teraz w szeregu szkół.

(1.3) Rige er i biologien en enhed omfattende en eller flere rækker. → Królestwo jest w biologii jednostką obejmującą jeden lub wiele typów.

(1.4) Jeg gider ikke længere stå i række og vente. → Nie chce mi już się stać w kolejce i czekać.

(2.1) Vil du række mig brødet? → Czy mógłbyś podać mi chleb?

(2.2) Man skal række efter det umulige! → Należy sięgać po niemożliwe!

(2.3) Opskriften rækker til to personer, eller man kan spise en halvdel og gemme resten til en anden dag. → Przepis wystarczy dla dwóch osób; można też zjeść połowę, a resztę zachować na inny dzień.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) rad, skrót rk.

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

række sig

etymologia:

(1) duń. række (2)

(2) st.nord. rekja

uwagi:

źródła: