chiński (język polski)

flaga chińska (1.1)
漢語又稱華語、唐話,概指由上古汉语发展而来、使用汉字的分析语,为汉藏语系最大的一支语族。如把整个汉语族視為單一語言,则汉语为世界使用人数最多的语言,目前全世界有五分之一人口将汉语做為母語。
chiński (2.1)
wymowa:
IPA: [ˈxʲĩj̃sʲci], AS: [χʹĩĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.rozs. artyk.
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) odnoszący się do Chin lub Chińczyków
(1.2) odnoszący się do języka chińskiego (2.1)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język urzędowy w Chinach; zob. też język chiński w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Chcesz jeść chińską zupkę na śniadanie?
(2.1) Leon nauczył się chińskiego na studiach.
składnia:
kolokacje:
(1.1) bilbil chiński • boks chiński • chiński snooker • kapusta chińska • mur chiński • zupka chińska • chińska dzielnica / restauracja / kuchnia / porcelana • chińskie jedzenie / pismoogólnochiński
(2.1) mówić / pisać / rozumieć / porozumiewać się po chińsku
synonimy:
(1.1) pot. pogard. kitajski
(2.1) chińszczyzna; pot. pogard. kitajski
antonimy:
(1.1) antychiński
hiperonimy:
(1.1) azjatycki
(2.1) język
hiponimy:
(1.1) środkowochiński • wschodniochiński • zachodniochiński • południowochiński • północnochiński
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Chineczka ż, Chiny nmos, Chińczyk mos, Chinka ż, chińszczyzna ż, chińskość ż, chińczyk m
przysł. po chińsku, chińsko
związki frazeologiczne:
jak w chińskim bankupo chińskuza chińskiego bogachiński syndrom
etymologia:
pol. Chiny + -ski
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.