nauczać (język polski)

wymowa:
IPA: [naˈwuʧ̑aʨ̑], AS: [naučać], zjawiska fonetyczne: epenteza ł 
znaczenia:

czasownik

(1.1) uczyć; przekazywać komuś wiedzę
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Nauczyciel nauczył chłopców grać w piłkę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. uczyć, pouczać
rzecz. nauczanka ż, naukowość ż, naukowiec mos, nauka ż, nauczanie n, nauczenie n, nauczyciel m, nauczycielka ż, uczeń m, uczony mos, nauczka ż
przym. nauczycielski, uczony, uczniowski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: uczyć
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.