nauczka (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przestroga na przyszłość powstała w wyniku przykrego doświadczenia
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) dać nauczkę / dostać nauczkę
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. naukowość ż, nauka ż, naukowiec m, uczeń mos
czas. nauczać
przym. naukowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
zdrobn. od nauka
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) lesson
  • francuski: (1.1) leçon ż
  • hiszpański: (1.1) lección ż
  • kaszubski: (1.1) pòuczka ż, nôuczka ż, obùczka ż, môczówka ż
  • niemiecki: (1.1) Lehre ż, Warnung ż
  • szwedzki: (1.1) läxa w, lärdom w, tankeställare w
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.