pouczać (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pɔˈwuʧ̑aʨ̑], AS: [pou̯učać], zjawiska fonetyczne: epenteza ł
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) dawać komuś pouczenie, informować kogoś jak należy się zachowywać (jak postępować)
- odmiana:
- (1.1) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik pouczać czas teraźniejszy pouczam pouczasz poucza pouczamy pouczacie pouczają czas przeszły m pouczałem pouczałeś pouczał pouczaliśmy pouczaliście pouczali ż pouczałam pouczałaś pouczała pouczałyśmy pouczałyście pouczały n pouczałom pouczałoś pouczało tryb rozkazujący niech pouczam pouczaj niech poucza pouczajmy pouczajcie niech pouczają pozostałe formy czas przyszły m będę pouczał,
będę pouczaćbędziesz pouczał,
będziesz pouczaćbędzie pouczał,
będzie pouczaćbędziemy pouczali,
będziemy pouczaćbędziecie pouczali,
będziecie pouczaćbędą pouczali,
będą pouczaćż będę pouczała,
będę pouczaćbędziesz pouczała,
będziesz pouczaćbędzie pouczała,
będzie pouczaćbędziemy pouczały,
będziemy pouczaćbędziecie pouczały,
będziecie pouczaćbędą pouczały,
będą pouczaćn będę pouczało,
będę pouczaćbędziesz pouczało,
będziesz pouczaćbędzie pouczało,
będzie pouczaćczas zaprzeszły m pouczałem był pouczałeś był pouczał był pouczaliśmy byli pouczaliście byli pouczali byli ż pouczałam była pouczałaś była pouczała była pouczałyśmy były pouczałyście były pouczały były n pouczałom było pouczałoś było pouczało było forma bezosobowa czasu przeszłego pouczano tryb przypuszczający m pouczałbym,
byłbym pouczałpouczałbyś,
byłbyś pouczałpouczałby,
byłby pouczałpouczalibyśmy,
bylibyśmy pouczalipouczalibyście,
bylibyście pouczalipouczaliby,
byliby pouczaliż pouczałabym,
byłabym pouczałapouczałabyś,
byłabyś pouczałapouczałaby,
byłaby pouczałapouczałybyśmy,
byłybyśmy pouczałypouczałybyście,
byłybyście pouczałypouczałyby,
byłyby pouczałyn pouczałobym,
byłobym pouczałopouczałobyś,
byłobyś pouczałopouczałoby,
byłoby pouczałoimiesłów przymiotnikowy czynny m pouczający, niepouczający ż pouczająca, niepouczająca pouczające, niepouczające n pouczające, niepouczające imiesłów przymiotnikowy bierny m pouczany, niepouczany pouczani, niepouczani ż pouczana, niepouczana pouczane, niepouczane n pouczane, niepouczane imiesłów przysłówkowy współczesny pouczając, nie pouczając rzeczownik odczasownikowy pouczanie, niepouczanie - przykłady:
- (1.1) Jeszcze ciekawszy jest zbiór pouczających sentencji egipskiego mędrca Amenemope, pochodzący z XVI w. p.n.e.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) upominać
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pouczenie n, pouczanie n
- czas. pouczyć, nauczać
- przym. pouczający
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) admonish, sermon
- arabski: (1.1) نور ,نصح ,أنذر ,حذر ,عاتب
- jidysz: (1.1) באַלערן (balern)
- źródła:
- ↑ Zenon Kosidowski, Opowieści biblijne, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.