chłopiec (język polski)

chłopiec (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈxwɔpʲjɛʦ̑], AS: [χu̯opʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) młody człowiek płci męskiej

(1.2) pot. młody mężczyzna darzony sympatią lub miłością, z którym się chodzi, umawia na randki

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chłopiec	chłopcy[1]
dopełniacz	chłopca	chłopców
celownik	chłopcu	chłopcom
biernik	chłopca	chłopców
narzędnik	chłopcem	chłopcami
miejscownik	chłopcu	chłopcach
wołacz	chłopcze	chłopcy
depr. M. i W. lm: (te) chłopce[2]

przykłady:

(1.1) Ten chłopiec jest bardzo uzdolnionym skoczkiem narciarskim.

(1.1) Plakat przedstawiał chłopca w piaskownicy.

(1.2) Dostała od chłopca czerwoną różę i misia.

składnia:

kolokacje:

(1.1) chłopiec do piłek • chłopiec na posyłki

(1.2) mój chłopiec

synonimy:

(1.1) chłopak, młodzik, podrostek, młodzieniec, małolat, reg. pozn. chłopyszek

(1.2) chłopak

antonimy:

(1.1) dziewczyna, panienka, panna, mężczyzna

(1.2) dziewczyna

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. chłopczyca ż, chłop mos, chłopak mos

zdrobn. chłopczyk mos

przym. chłopięcy

związki frazeologiczne:

chłopiec na posyłki • chłopiec do bicia • pamiętaj chłopcze, że tu stały kopce • gre, gre, gregoły, dajcie chłopca do szkoły • z chłopca wyrósł, a do chłopa nie dorósł • niejeden chłopiec na świecie, niejedna róża w bukiecie

etymologia:

prasł. *cholpьcь

uwagi:

tłumaczenia:

• afar: (1.1) awka
• amharski: (1.1) ወንድ ልጅ m (wand lij)
• angielski: (1.1) boy
• arabski: (1.1) ولد (wálad) m, صبي m (ṣabī)
• baskijski: (1.1) mutil
• białoruski: (1.1) хлапец m (hlapec), хлопец m (hlopec)
• bułgarski: (1.1) момче n
• chiński standardowy: (1.1) 男孩 (nánhái), 男孩儿 (nánháir)
• chorwacki: (1.1) dječak m
• czeski: (1.1) kluk m, chlapec m, hoch m
• czukocki: (1.1) ӈинӄэй
• dolnołużycki: (1.1) gólc m
• duński: (1.1) dreng w, drengebarn n; (1.2) dreng w
• esperanto: (1.1) knabo
• estoński: (1.1) poiss
• fiński: (1.1) poika
• francuski: (1.1) garçon m
• gocki: (1.1) 𐌼𐌰𐌲𐌿𐍃 m
• górnołużycki: (1.1) hólc m
• gudźarati: (1.1) છોકરો m (chōkarō)
• hawajski: (1.1) keiki kāne
• hindi: (1.1) किशोर m (kiśor)
• hiszpański: (1.1) chico m, muchacho m
• islandzki: (1.1) drengur m, piltur m
• japoński: (1.1) 少年 (shōnen)
• jidysz: (1.1) יונג m (jung)
• kaszubski: (1.1) knôp m; (1.2) knôp m
• kataloński: (1.1) noi m
• klingoński: (1.1) loDHom
• luksemburski: (1.1) Bouf m
• łaciński: (1.1) puer m
• niderlandzki: (1.1) jongen m
• niemiecki: (1.1) Junge m
• norweski (bokmål): (1.1) gutt m
• nowogrecki: (1.1) αγόρι n (agóri)
• pendżabski: (1.1) ਕਾਕਾ m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)  ,    
• portugalski: (1.1) rapaz m
• rosyjski: (1.1) мальчик m (malʹčik)
• rumuński: (1.1) băiat m
• sanskryt: (1.1) बाल m (bāla), किशोर m (kiśora)
• szwedzki: (1.1) pojke w
• tetum: (1.1) mane-oan
• ukraiński: (1.1) хлопець m (hlopecʹ)
• wilamowski: (1.1) buw m, büw m
• włoski: (1.1) caruso m, ragazzo m

źródła: