Junge (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈjʊŋə] lm [ˈjʊŋən]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (2.1) młode (zwierzę)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Junge die Jungen / pot. Jungs / pot. Jungens dopełniacz des Jungen der Jungen / pot. Jungs / pot. Jungens celownik dem Jungen den Jungen / pot. Jungs / pot. Jungens biernik den Jungen die Jungen / pot. Jungs / pot. Jungens - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik das Junge die Jungen dopełniacz des Jungen der Jungen celownik dem Jungen den Jungen biernik das Jungen die Jungen - przykłady:
- (1.1) Die Jungen lieben es, Fußball zu spielen. → Chłopcy uwielbiają grać w piłkę nożną.
- składnia:
- kolokacje:
- (2.1) Junge kriegen, Junge werfen → mieć młode
- synonimy:
- (1.1) Jugendlicher, Knabe
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. jung
- związki frazeologiczne:
- ein grüner Junge • ein schwerer Junge
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.