chłopczyca (język polski)
- wymowa:
- IPA: [xwɔpˈʧ̑ɨʦ̑a], AS: [χu̯opčyca]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. dziewczyna lub dziewczynka, ubierająca się i zachowująca się jak chłopak; zob. też chłopczyca (dziewczyna) w Wikipedii
- (1.2) eufem. pot. dziewczyna usilnie zabiegająca o względy chłopaków
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik chłopczyca chłopczyce dopełniacz chłopczycy chłopczyc celownik chłopczycy chłopczycom biernik chłopczycę chłopczyce narzędnik chłopczycą chłopczycami miejscownik chłopczycy chłopczycach wołacz chłopczyco chłopczyce - przykłady:
- (1.1) W dzieciństwie była chłopczycą – nosiła spodnie i wspinała się po drzewach.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. chłop mos, chłopiec mos, chłopięcość ż, chłopak mos, chłopczyk mos, chłopiątko n, chłopstwo n
- przym. chłopięcy
- przysł. chłopięco
- związki frazeologiczne:
- na chłopczycę
- etymologia:
- pol. chłopiec + -yca
- uwagi:
- por. babski sołtys
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) tomboy
- baskijski: (1.1) mari-mutil, mari-mutiko
- duński: (1.1) drengepige w
- esperanto: (1.1) knabulino, knabeca knabino
- francuski: (1.1) garçon manqué, garçonne
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.