kunne (język duński)

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) móc
(1.2) potrafić, umieć
odmiana:
(1.1-2) kunne, kan, kunne, (have) kunnet
przykłady:
(1.1) Det kan jeg ikke. → (Ja) nie mogę (tego zrobić).
(1.2) Kan du sige det polsk?Czy potrafisz powiedzieć to po polsku?
(1.2) Kan du polsk?Czy umiesz po polsku?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) være i stand til
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
troen kan flytte bjerge
etymologia:
uwagi:
źródła:

kunne (język norweski (bokmål))

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) móc
(1.2) umieć, potrafić
odmiana:
(1) å kunne, kan, kunne, kunnet
przykłady:
(1.1) Jeg kan ikke komme i morgenNie mogę jutro przyjść.
(1.2) Kan du svømme?Umiesz pływać?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.