królestwo (język polski)

wymowa:

lp IPA: [kruˈlɛstfɔ], AS: [krulestfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.; lm [kruˈlɛstfa] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ustrój państwa, w którym rządzi król lub królowa; zob. też królestwo (ustrój) w Wikipedii

(1.2) biol. kategoria systematyczna niższa od domeny i wyższa od typu (w zoologii) albo od gromady (w botanice); zob. też królestwo (biologia) w Wikipedii

(1.3) przen. obszar dominacji i wpływów, intensywnego, obfitego występowania czegoś

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) król i królowa jako para

odmiana:

(1.1-3) ^[1]

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	królestwo	królestwa
dopełniacz	królestwa	królestw
celownik	królestwu	królestwom
biernik	królestwo	królestwa
narzędnik	królestwem	królestwami
miejscownik	królestwie	królestwach
wołacz	królestwo	królestwa

(2.1) ^[2]blp;

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	królestwo
dopełniacz	królestwa
celownik	królestwu
biernik	królestwa
narzędnik	królestwem
miejscownik	królestwu
wołacz	królestwo

przykłady:

(1.1) Kiedy Chrystian III obejmuje władzę w 1536 roku, rozwiązuje norweską Radę Państwa, a Norwegia zostaje przekształcona z samodzielnego królestwa (pod rządami tego samego monarchy co Dania) w duńską prowincję.

(1.2) Rząd to określenie grupy w królestwie roślin i zwierząt.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Jordańskie Królestwo Haszymidzkie • Królestwo Arabii Saudyjskiej • Królestwo Bahrajnu • Królestwo Belgii • Królestwo Bhutanu • Królestwo Danii • Królestwo Hiszpanii • Królestwo Kambodży • Królestwo Lesotho • Królestwo Niderlandów • Królestwo Norwegii • Królestwo Suazi • Królestwo Szwecji • Królestwo Tajlandii • Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

(1.3) królestwo rozpusty / pieniądza / narkotyków / zbrodni …

synonimy:

(1.1) korona

(1.3) świat

antonimy:

(1.1) republika, demokracja

hiperonimy:

(1.1) monarchia

(1.3) siedlisko

(2.1) małżeństwo

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.2) typ

(2.1) król, królowa

wyrazy pokrewne:

rzecz. król m, królowa ż, królówka ż, królewicz m, królewna ż, królewiątko n, Królewiak m, królewiak m, królowanie n

czas. królować ndk.

przym. królewski, królewiacki, królowy

przysł. królewsko

związki frazeologiczne:

sala królestwa • królestwo niebieskie • królestwo boże

etymologia:

(2.1) pol. król + -estwo^[3]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) kingdom
• arabski: (1.1) ملكوت
• aramejski: (1.1) ܡܠܟܘܬܐ ż
• baskijski: (1.1) erresuma; (1.2) erreinu
• białoruski: (1.1) каралеўства n; (1.2) царства n; (1.3) царства n
• bułgarski: (1.1) кралство n
• czeski: (1.1) království n; (1.2) říše ż
• dolnołużycki: (1.1) kralojstwo n
• duński: (1.1) rige n, kongerige n; (1.2) rige n; (1.3) kongerige n
• esperanto: (1.1) reĝlando, reĝujo, pot. reĝejo, rzad. regno; (1.2) regno; (2.1) gereĝoj
• fiński: (1.1) kuningaskunta
• francuski: (1.1) royaume m; (1.2) règne m
• gocki: (1.1) 𐌸𐌹𐌿𐌳𐌰𐌽𐌲𐌰𐍂𐌳𐌹 (þiudangardi), 𐌸𐌹𐌿𐌳𐌹𐌽𐌰𐍃𐍃𐌿𐍃 (þiudinassus)
• górnołużycki: (1.1) kralestwo n
• gruziński: (1.1) სამეფო (samepo)
• hiszpański: (1.1) reino m; (1.2) reino m
• islandzki: (1.1) konungsríki n; (1.2) ríki n
• jidysz: (1.1) קיניגרײַך n (kinigrajch)
• łaciński: (1.1) regnum n; (1.2) regnum n
• nahuatl: (1.1) tlahtocayotl
• niemiecki: (1.1) Königreich n; (1.2) Reich n
• norweski (bokmål): (1.1) kongerike n, kongedømme n
• norweski (nynorsk): (1.1) kongerike n, kongedømme n, kongedøme n
• nowogrecki: (1.1) βασίλειο n; (1.2) βασίλειο n
• pali: (1.1) raṭṭha
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) королевство n; (1.2) царство n
• rumuński: (1.1) regat n
• slovio: (1.1) kralenie (краление)
• staroangielski: (1.1) cynedōm, cynerīke
• staroperski: (1.1) 𐎧𐏁𐏂𐎶
• staro-wysoko-niemiecki: (1.1) *kuningrīhhi, *kunirīhhi
• szwedzki: (1.1) kungarike n, konungarike n; (1.2) rike n
• tybetański: (1.1) ཆབ་སྲིད
• ukraiński: (1.1) королівство n, царство n; (1.2) царство n
• węgierski: (1.1) királyság
• wilamowski: (1.1) kynǵraeih́ n, kyngrajch n, krüland n

źródła: