samodzielny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌsãmɔˈʥ̑ɛlnɨ], AS: [sãmoʒ́elny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) radzący sobie bez cudzej pomocy
- (1.2) oddzielny, wyłączony z reszty
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik samodzielny samodzielna samodzielne samodzielni samodzielne dopełniacz samodzielnego samodzielnej samodzielnego samodzielnych celownik samodzielnemu samodzielnej samodzielnemu samodzielnym biernik samodzielnego samodzielny samodzielną samodzielne samodzielnych samodzielne narzędnik samodzielnym samodzielną samodzielnym samodzielnymi miejscownik samodzielnym samodzielnej samodzielnym samodzielnych wołacz samodzielny samodzielna samodzielne samodzielni samodzielne stopień wyższy bardziej samodzielny przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej samodzielny bardziej samodzielna bardziej samodzielne bardziej samodzielni bardziej samodzielne dopełniacz bardziej samodzielnego bardziej samodzielnej bardziej samodzielnego bardziej samodzielnych celownik bardziej samodzielnemu bardziej samodzielnej bardziej samodzielnemu bardziej samodzielnym biernik bardziej samodzielnego bardziej samodzielny bardziej samodzielną bardziej samodzielne bardziej samodzielnych bardziej samodzielne narzędnik bardziej samodzielnym bardziej samodzielną bardziej samodzielnym bardziej samodzielnymi miejscownik bardziej samodzielnym bardziej samodzielnej bardziej samodzielnym bardziej samodzielnych wołacz bardziej samodzielny bardziej samodzielna bardziej samodzielne bardziej samodzielni bardziej samodzielne stopień najwyższy najbardziej samodzielny przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej samodzielny najbardziej samodzielna najbardziej samodzielne najbardziej samodzielni najbardziej samodzielne dopełniacz najbardziej samodzielnego najbardziej samodzielnej najbardziej samodzielnego najbardziej samodzielnych celownik najbardziej samodzielnemu najbardziej samodzielnej najbardziej samodzielnemu najbardziej samodzielnym biernik najbardziej samodzielnego najbardziej samodzielny najbardziej samodzielną najbardziej samodzielne najbardziej samodzielnych najbardziej samodzielne narzędnik najbardziej samodzielnym najbardziej samodzielną najbardziej samodzielnym najbardziej samodzielnymi miejscownik najbardziej samodzielnym najbardziej samodzielnej najbardziej samodzielnym najbardziej samodzielnych wołacz najbardziej samodzielny najbardziej samodzielna najbardziej samodzielne najbardziej samodzielni najbardziej samodzielne - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik samodzielny samodzielna samodzielne samodzielni samodzielne dopełniacz samodzielnego samodzielnej samodzielnego samodzielnych celownik samodzielnemu samodzielnej samodzielnemu samodzielnym biernik samodzielnego samodzielny samodzielną samodzielne samodzielnych samodzielne narzędnik samodzielnym samodzielną samodzielnym samodzielnymi miejscownik samodzielnym samodzielnej samodzielnym samodzielnych wołacz samodzielny samodzielna samodzielne samodzielni samodzielne nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Nie wiem, kiedy ten twój syn chce stać się w końcu samodzielny, skoro w ogóle nie ma zamiaru iść do pracy.
- (1.2) Program był początkowo dołączany do systemu operacyjnego, ale z czasem stał się tak popularny, że zaczął być sprzedawany jako samodzielny produkt.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) samodzielny specjalista • samodzielny batalion • samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. samosia ż, sam mrz, samodzielność ż
- przysł. samodzielnie
- przym. sam
- zaim. sam
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- samo- (sam) + dzieł* (dzieło, działać)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) independent; (1.2) independent
- białoruski: (1.1) самастойны
- czeski: (1.1) samostatný
- dolnołużycki: (1.1) samostatny
- duński: (1.1) selvstændig; (1.2) selvstændig, uafhængig, autonom, suveræn
- esperanto: (1.1) memstara
- niderlandzki: (1.1) zelfstandig; (1.2) onafhankelijk, zelfstandig, autonoom
- niemiecki: (1.1) selbstständig
- rosyjski: (1.1) самостоятельный
- rumuński: (1.1) slobod
- słowacki: (1.1) samostatný
- szwedzki: (1.1) självständig
- ukraiński: (1.1) самостійний
- węgierski: (1.1) önálló
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.