samodzielnie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌsãmɔˈʥ̑ɛlʲɲɛ], AS: [sãmoʒ́elʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) bez cudzej pomocy, o własnych siłach
- (1.2) samotnie, bez innych
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Nasz synek potrafi już samodzielnie chodzić.
- (1.2) Balety mogą być wystawiane samodzielnie lub jako część opery.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) we własnym zakresie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sam mrz, samodzielność ż, samosia ż
- przym. samodzielny, sam
- zaim. sam
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- zob. samodzielny
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) on one's own, by oneself; (1.2) alone
- chorwacki: (1.1) samostalno; (1.2) samostalno
- dolnołużycki: (1.1) samostatnje
- duński: (1.1) selvstændingt; (1.2) selvstændingt, uafhængigt, autonomt, suverænt
- niemiecki: (1.1) selbstständig
- rosyjski: (1.1) самостоятельно; (1.2) самостоятельно
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.