alone (język angielski)
alone (1.1)
przymiotnik
przysłówek
- (2.1) w pojedynkę
- (2.2) wyłącznie, tylko
- odmiana:
- (1) st. wyższy more alone; st. najwyższy most alone
- przykłady:
- (1.1) He will be alone at home. → Będzie sam w domu.
- (1.1) She needs to be left alone. → Trzeba ją zostawić w spokoju.
- (1.2) He, alone among those present, believed her. → On jedyny wśród obecnych uwierzył jej.
- (1.3) I feel so alone. → Czuję się taki samotny.
- (2.2) She alone can help us. → Tylko ona może nam pomóc.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) all alone → zupełnie sam • to leave sb alone → zostawić kogoś samego / w spokoju • to get sb alone → spotkać się z kimś na osobności
- (1.3) to stand alone → (o budynku) stać samotnie; (o osobie) → być osamotnionym
- (2.1) to live alone → żyć samemu / samotnie
- (2.2) for this reason alone → tylko z tego powodu
- synonimy:
- (1.2) unique
- (1.3) lonely
- (2.2) exclusively
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. lone
- przysł. alonely
- rzecz. aloneness
- związki frazeologiczne:
- better be alone than in bad company → lepiej być samemu niż w złym towarzystwie
- man does not live by bread alone → nie samym chlebem człowiek żyje
- leave well alone → dać sobie spokój
- etymologia:
- ang. all + one
- uwagi:
- źródła:
alone (język włoski)
alone (1.1)
- wymowa:
- IPA: /a.'lo.ne/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.