unique (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) unikat
przymiotnik
- (2.1) unikatowy
- (2.2) wyjątkowy
- (2.3) niepowtarzalny
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. uniquely
- rzecz. uniqueness
- przysł. uniquely
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. unique[1]
- uwagi:
- źródła:
unique (język francuski)
przymiotnik
- (1.1) jedyny
- (1.2) unikatowy, unikalny
- (1.3) wyjątkowy, nieporównywalny[1]
- odmiana:
- (1) lp unique m ż; lm uniques m ż
- przykłady:
- (1.1) Le monothéisme est une doctrine religieuse ou philosophique qui affirme l'existence d'un dieu unique et transcendant [2]. → Monoteizm jest doktryną religijną bądź filozoficzną, która głosi istnienie jedynego, transcendentnego Boga.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1) źródłosłów dla ang. unique
- (1) łac. unicus z łac. unus[3]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Anna Jedlińska, Ludwik Szwykowski, Jerzy Tomalak, Kieszonkowy słownik francusko-polski, polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2004, ISBN 83-214-0938-5.
- ↑ Monothéisme
- ↑ Hasło „unique” w: Des dictionnaires Larousse.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.