doktryna (język polski)

wymowa:
IPA: [dɔkˈtrɨ̃na], AS: [doktrna], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) podstawowe założenia i twierdzenia jakiejś dziedziny wiedzy lub ideologii
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Fundamentem, na którym ma się oprzeć jedność myślenia socjalistycznego społeczeństwa radzieckiego ma być doktryna marksizmu-leninizmu.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) klasyczna / oficjalna doktryna • doktryna ekonomiczna / marksistowska / polityczna / obronna / wojenna / religijna / katolicka / teologiczna / ewangeliczna • Doktryna Breżniewa / doktryna ograniczonej suwerenności • Doktryna Monroe'a • Doktryna Trumana / doktryna powstrzymywania
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. doktrynerstwo n, doktryner m, doktrynerka ż
przym. doktrynalny, doktrynerski
przysł. doktrynalnie, doktrynersko
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. doctrina[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Hasło „doktryna” w: SJP.pl.
  1. Władysław Bieńkowski: Socjalizm po 60 latach, Instytut Literacki, 1978, str. 37
  2. Leksykon religioznawczy, Wydawnictwo Współczesne, Warszawa 1998, s. 61.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.