ewangeliczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɛvãŋɡɛˈlʲiʧ̑nɨ], AS: [evãŋgelʹičny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zgodny z Ewangelią

(1.2) zawarty w Ewangelii

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	ewangeliczny		ewangeliczna	ewangeliczne	ewangeliczni	ewangeliczne
dopełniacz	ewangelicznego		ewangelicznej	ewangelicznego	ewangelicznych
celownik	ewangelicznemu		ewangelicznej	ewangelicznemu	ewangelicznym
biernik	ewangelicznego	ewangeliczny	ewangeliczną	ewangeliczne	ewangelicznych	ewangeliczne
narzędnik	ewangelicznym		ewangeliczną	ewangelicznym	ewangelicznymi
miejscownik	ewangelicznym		ewangelicznej	ewangelicznym	ewangelicznych
wołacz	ewangeliczny		ewangeliczna	ewangeliczne	ewangeliczni	ewangeliczne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Miłość ewangeliczna, towarzyszu, jest nierealna i politycznie szkodliwa^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.2) rady ewangeliczne

synonimy:

(1.1) chrześcijański

(1.2) ewangelijny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ewangelik mos, ewangelicyzm mrz, ewangelia ż, ewangelista mos, ewangeliarz mrz, ewangelizacja ż, ewangelistarz mrz, zewangelizowanie n, ewangelizowanie n, ewangelizator mos, ewangelizatorka ż

czas. zewangelizować dk., ewangelizować ndk.

przym. ewangelijny, ewangelizacyjny, ewangelicki, antyewangeliczny

przysł. ewangelicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. ewangelia

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) evangelical
• arabski: (1.1) إنجيلي
• baskijski: (1.1) ebanjeliko
• białoruski: (1.1) евангельскі
• czeski: (1.1) evangelický
• hiszpański: (1.1) evangélico
• nowogrecki: (1.1) ευαγγελικός; (1.2) ευαγγελικός
• rosyjski: (1.1) евангельский
• ukraiński: (1.1) євангелічний
• włoski: (1.1) evangelico

źródła: