ewangelia (język polski)
_Jan.jpg.webp)
ewangelia (1.1)
ewangelia (1.2)
- wymowa:
- , IPA: [ˌɛvãŋˈɡɛlʲja], AS: [evãŋgelʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bibl. hist. wczesnochrześcijański utwór zawierający opis życia i nauki Jezusa; zob. też ewangelia w Wikipedii
- (1.2) rel. dzielenie się wiarą chrześcijańską, głoszenie „dobrej nowiny”
- (1.3) rel. nauka chrześcijańska niosąca słowa Jezusa
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ewangelia ewangelie dopełniacz ewangelii ewangelii celownik ewangelii ewangeliom biernik ewangelię ewangelie narzędnik ewangelią ewangeliami miejscownik ewangelii ewangeliach wołacz ewangelio ewangelie - przykłady:
- (1.1) Nowy Testament składa się z czterech ewangelii, Dziejów Apostolskich i Apokalipsy św. Jana.
- (1.2) Juda głosił ewangelię sam, a później z apostołem Szymonem Gorliwym w Armenii i Persji.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) reg. śl. ewangelijo, reg. śl. wanielijo
- antonimy:
- (1.1) antyewangelia
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ewangelista mos, ewangelizacja ż, ewangelizowanie n, ewangelizm mrz, ewangelik mos, ewangeliczka ż, ewangelikalizm mrz, ewangeliarz mrz, ewangelicyzm mrz, ewangelistarz mrz, zewangelizowanie n, ewangelizator mos, ewangelizatorka ż
- czas. ewangelizować ndk., zewangelizować dk.
- przym. ewangeliczny, ewangelizacyjny, ewangelicki, ewangelijny, ewangelikalny
- przysł. ewangelicznie, ewangelizacyjnie, ewangelicko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-3) st.czes. < łac. evangelium[1] < gr. εὐαγγέλιον → ewangelia, dobra nowina < gr. εὐάγγελος → niosący dobrą nowinę < gr. εὖ + ἄγγελος → dobry + wysłannik, poseł
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Gospel, gospel
- arabski: (1.1) إنجيل m
- azerski: (1.1) İncil
- białoruski: (1.1) евангелле n
- bośniacki: (1.1) evanđelje n
- bułgarski: (1.1) евангелие n
- czeski: (1.1) evangelium n
- duński: (1.1) evangelie n, evangelium n; (1.2) evangelie n, evangelium n
- esperanto: (1.1) evangelio, evangelilibro; (1.3) evangelio
- francuski: (1.1) évangile
- galicyjski: (1.1) evanxeo m
- gocki: (1.1) 𐌰𐌹𐍅𐌰𐌲𐌲𐌴𐌻𐌹 n, 𐌰𐌹𐍅𐌰𐌲𐌲𐌴𐌻𐌾𐍉 ż; (1.2) 𐌰𐌹𐍅𐌰𐌲𐌲𐌴𐌻𐌹 n, 𐌰𐌹𐍅𐌰𐌲𐌲𐌴𐌻𐌾𐍉 ż; (1.3) 𐌰𐌹𐍅𐌰𐌲𐌲𐌴𐌻𐌹 n, 𐌰𐌹𐍅𐌰𐌲𐌲𐌴𐌻𐌾𐍉 ż
- hiszpański: (1.1) Evangelio m
- interlingua: (1.1) evangelio
- kaszubski: (1.1) ewangelëjô ż
- łaciński: (1.1) evangelium n
- maltański: (1.1) evanġelju m
- niemiecki: (1.1) Evangelium n
- nowogrecki: (1.1) ευαγγέλιο n
- perski: (1.1) انجیل
- starogrecki: (1.1) εὐαγγέλιον n
- sycylijski: (1.1) evancèliu m
- tahitański: (1.1) evanelia
- turecki: (1.1) İncil
- ukraiński: (1.1) євангеліє n
- włoski: (1.1) vangelo m
- źródła:
- ↑ Teresa Michałowska, Średniowiecze, wyd. piąte, PWN, Warszawa 1999, s. 44.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.