dziedzina (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ʥ̑ɛ̇ˈʥ̑ĩna], AS: [ʒ́ėʒ́ĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sfera czyjejś aktywności

(1.2) mat. zbiór wszystkich możliwych argumentów danej funkcji; zob. też dziedzina w Wikipedii

(1.3) gw. (Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk) wieś^[1][2]

(1.4) gw. (Górny Śląsk) gospodarstwo

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dziedzina	dziedziny
dopełniacz	dziedziny	dziedzin
celownik	dziedzinie	dziedzinom
biernik	dziedzinę	dziedziny
narzędnik	dziedziną	dziedzinami
miejscownik	dziedzinie	dziedzinach
wołacz	dziedzino	dziedziny

przykłady:

(1.1) Tomek jest ekspertem w dziedzinie biotechnologii.

(1.1) Co więcej muzyka folkowa nie jest jedyną dziedziną, w jakiej się swobodnie poruszają^[3].

(1.2) Dziedziną funkcji opisaną wzorem nazywamy zbiór tych wszystkich liczb rzeczywistych, dla których można obliczyć wartość funkcji^[4].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wieś

(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: gospodarstwo

• angielski: (1.1) field, sphere; (1.2) domain
• baskijski: (1.1) arlo, alor, esparru, eremu; (1.2) izate-eremu
• białoruski: (1.1) справа ż
• esperanto: (1.1) sfero
• fiński: (1.1) ala
• francuski: (1.1) domaine m
• hiszpański: (1.1) rama ż, campo, área ż; (1.2) dominio m
• islandzki: (1.2) formengi n, skilgreiningarmengi n
• niderlandzki: (1.2) domein n
• niemiecki: (1.1) Gebiet ż; (1.2) Definitionsmenge ż, Definitionsbereich m
• nowogrecki: (1.1) τομέας m, κλάδος m; (1.2) πεδίο ορισμού n (συνάρτησης), χωρίο n
• rosyjski: (1.1) сфера ż, область ż; (1.2) область определения ż
• szwedzki: (1.2) definitionsmängd w

źródła: