field (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) pole
- (1.2) fiz. pole (magnetyczne, elektryczne, sił, itp.)
- (1.3) mat. pole (skalarne, wektorowe, itp.)
- (1.4) mat. ciało (liczb rzeczywistych, zespolonych, itp.)
- (1.5) teren
- (1.6) sport. boisko
czasownik
- (2.1) sport. wystawić (drużynę)
- (2.2) odpowiadać (na pytania)
przymiotnik
- (3.1) polowy
- (3.2) polny
- odmiana:
- (1) lp field; lm fields
- przykłady:
- (1.1) There were a lot of haystacks in the field. → Na polu było dużo stogów siana.
- (1.2) The Earth's South Magnetic Pole is the wandering point on the Earth's surface where the geomagnetic field lines are directed vertically upwards → Południowy biegun magnetyczny Ziemi jest wędrującym punktem na jej powierzchni, gdzie linie pola geomagnetycznego są skierowane pionowo w górę.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) visual field • gold field • rice field
- synonimy:
- (1.6) pitch
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fielder, midfield, midfielder, infield, infielder, outfield, outfielder, wakefield, fielding, subfield
- przysł. afield
- przym. infield
- związki frazeologiczne:
- track and field sports → lekkoatletyka
- play the field → używać życia
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.