stóg (język polski)
- wymowa:
- IPA: [stuk], AS: [stuk], zjawiska fonetyczne: wygł.
- homofon: stuk
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) roln. duży stos siana, rzadziej słomy lub zboża, układany zazwyczaj wokół ustawionego pionowo drąga w kształt stożka lub kopuły
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik stóg stogi dopełniacz stogu stogów celownik stogowi stogom biernik stóg stogi narzędnik stogiem stogami miejscownik stogu stogach wołacz stogu stogi - przykłady:
- (1.1) Spędziła jednak przy stogu z godzinę czasu, tak że konie podjadły nieźle, a i ona sama pożywiła się siemieniem.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) stóg siana / słomy
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) siabel
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Stogi nmos
- zdrobn. stożek m
- przym. stożkowy, stożkowaty
- związki frazeologiczne:
- znaleźć igłę w stogu siana • szukać igły w stogu siana
- etymologia:
- prasł. *stogъ
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) stack, pile, heap, rick
- bułgarski: (1.1) купа ż, копа ż
- dolnołużycki: (1.1) stog
- esperanto: (1.1) stako
- hiszpański: (1.1) almiar m
- łaciński: (1.1) acervus m
- szwedzki: (1.1) stack w
- ukraiński: (1.1) стіг m, стіжок m, скирта ż
- węgierski: (1.1) asztag
- źródła:
- ↑ H. Sienkiewicz: Pan Wołodyjowski
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.