pionowo (język polski)

chodzenie pionowo (1.1)

wymowa:

IPA: [pʲjɔ̃ˈnɔvɔ], AS: [pʹi ̯õnovo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j  ​

znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) w kierunku pionowym; poruszając się w górę lub dół, prostopadle do podstawy

(1.2) w grach planszowych: związany z pionem (bierką)

odmiana:

(1.1) nieodm.^[1]

(1.2) nieodm.

przykłady:

(1.1) Poluzowana dachówka spadła pionowo z dachu i, nie napotykając żadnych przeszkód, rozbiła się na ubitej ziemi.

(1.1) Stawiaj książki pionowo na półce, bo wtedy będziesz miał więcej miejsca.

(1.1) Pięć pionowo: „Pasiaste zwierzę afrykańskie”. To chyba zebra, nie?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wertykalnie

antonimy:

(1.1) poziomo, horyzontalnie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pion m, pionowość ż

czas. pionować

przym. pionowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) od: pionowy

(1.2) od: pionowy

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) vertically; (1.2) down
• duński: (1.1) lodret, vertikalt
• estoński: (1.1) vertikaalselt, püstiselt, püstiasendis
• francuski: (1.1) verticalement
• hiszpański: (1.1) verticalmente, a plomo
• interlingua: (1.1) verticalmente
• kataloński: (1.1) verticalment
• norweski (bokmål): (1.1) loddrett
• nowogrecki: (1.1) κάθετα, καθέτως

źródła: